భర్త

మళ్ళి మంచిముహుర్తాలు వచ్చాయిట. కుఱ్ఱ పిల్లగాళ్ళు పెళ్ళి చేసుకొనటానికి సిద్ధపదుతున్నారుట. అలాంటి వాళ్ళలో ఏఒక్క పిల్లవాడికన్నా ఉపయోగపడకపోతుందా అని

చినచిన్న పనులైన చేయనీయక పని
మనిషిని నిల్పక మగడు నౌనె?
వంట వండింపక బయట హోటళ్ళలోఁ
దినిపింపక పతి దేవు డగునె?
వారమందొకనాడు స్వాభీష్టమున దాను
వలలు రూపెత్తక వల్లభుండె?
మానిని తోడ ప్రేమవిహారయాత్రలు
విరివిగా చేయక విభుడు నౌనె?
పుట్టింటి ముదిత నోమునుబట్టి పిలువగాఁ
చను శీఘ్రమె యనక పెనిమిటౌనె?
ఏడేడు జన్మలు నిల్లాలు గావలె
నీయింతియనక ఆత్మేశుడగునె?
మేనకాదులకన్న మేటిసొగసునీది
నమ్ముమిద్దనకున్న నాధుడగునె?
నెలజీతముదెచ్చి నెలత కాళ్ళకుజేర్చి
దండంబు బెట్టక దయితుడగునె?
ప్రతిపుట్టుపండువన్ వ్రతమూని బంగరు
కానుక కొనకున్న కాంతుడగునె?

ఇన్ని చేయుచుండ నేశుభవేళనో
ఆయుధమున కాక.యవయవమున
“తొలగద్రోయ” బడక యలుకనో నెయ్యపు
కినుక వలనొ, భర్త యనగ తగునె?

ఇన్నాళ్ళకి

ఇన్నాళ్ళకి

గలగలా మాట్లాడావు

నిన్న నా

కలలోకి వచ్చినువ్వు!

***

మెలకువ వచ్చి నీ

గొంతు గుర్తు తెచ్చుకోబోతే

తెలవారు ఝామున

గొంతు విప్పిన కోకిలలు!

నిరీక్షణ – ౨

ఇంతకాలం పెరిగిన
దూరం, అనురాగం చాలని
ఇకనైనా నను దయ తలచేవా?

ఎంతకాలం దూరమైతే
అంతకంత ప్రేమ పెరిగేనని
నాతోనే నిరూపించ దలచావా?

మునుపొకమారు:

నిరీక్షణ

స్వాగతమయ్య! శ్రీప్లవా!

ముచ్చెమటలు పట్టెనయా
రచ్చలఁ గనఁగా కరోన రక్కసి రూపున్
విచ్చేయగ నీపునిపుడె
హెచ్చరికయు సేయలేను హేలాగతులన్

సకలప్రపంచమిత్తరి
వికలంబైయుండెఁ జెలగ విషపుకరోనా
త్రికరణ శుద్ధిగ ప్లవ! మే
లొకింత యడుగిడెడువేళ నొనగూర్చుమయా!

గాలిని బీల్చభీతిలిరి, కట్టిరి మూతికి గుడ్డముక్కలన్,
కూలెను ధైర్యముల్, గృహపు గోడల మధ్యను నిల్చిరెల్లరున్,
జాలిగ చూచుచుండిరి విషాదము మాపు వినూత్నశక్తికై,
చాలు కరోన-కాండమిక సైపక చంపుము దాని వేగమే

ఆదాయవ్యయములు కం
దాయములందెన్నబోరు తరగులు హెచ్చుల్
సాదరముగ స్వాగతమీ
మేదిని నిడెదరు దయగొని మేల్ జేతువనన్

దాటింపుము విపరీతముఁ
బాటింపుము పేదలనిన బాంధవ్యమునున్
నాటింపుము మంచితనముఁ
జాటింపుము ప్రకృతి రక్ష సలుపమని ప్లవా!

దినము పనిలేక ఒకపూట తిండి కైన
లేని బడుగుజీవుల రక్షఁ బూనమందు
దిగువ మధ్యతరగతికిఁ దేఁకువనిడి
కావ వలయును నీవె యిక్కాలమందు

మంచిని సమాజమందున బ్రతుక నిమ్ము,
పంచుము సుఖసంతోషముల్ ప్రజలకెపుడు,
పెంచుమాయురారోగ్యముల్, త్రుంచు మింక
చీని దౌష్ట్యము, శ్రీప్లవా! ఆనఁ గొనుము

మామిడి తోరణమ్ములిడి మాగృహమంతయు, రంగవల్లులన్
గోమల పుష్పముల్ పసుపు కుంకుమ లద్దితి నీదు మార్గమున్
గోముగ పాడుచుండెనొగి కోకిలలన్నియు నీదు కీర్తనల్
రా మరి జాగుసేయక పరాత్పర! స్వాగతమయ్య! శ్రీప్లవా!

నేర్పవయ్య నాకు సర్పభూష! – ౮

సంధివిసంధుల సముచితత్వము బుధవరులు చర్చ సలుపవచ్చు గాక
దుష్టసమాసముల్ దొరల శిష్టుడొకరుఁడెచ్చరించియె యుండవచ్చు గాక
శయ్యలేదనుచును నయ్యవారొక్కరు వంకఁబెట్టినఁ బెట్టవచ్చు గాక
ధారలేదని కవిదంతి యొకఁడు భువి వాదు లేపిన లేపవచ్చు గాక
ఇట్టె చూచి కృతిని హితముఁగనక “కాదు
యిది కవిత్వ” మన నరేంద్ర సభను
వాని నిగ్రహించి వాదు నెగ్గుటెటులో
నేర్పవయ్య నాకు నిటలనేత్ర!

శార్వరీ! ఘనమౌ స్వాగత మందున్ నీకున్!

ఉర్వి విస్తరమౌ నోగునుఁ బాపన్ రమ్మా
సర్వమానవులన్ జల్లగఁ గావన్ రమ్మా!
నిర్వివాదముగా నీవు చరింపన్ రమ్మా !
శార్వరీ! ఘనమౌ స్వాగత మందున్ నీకున్!