శాశ్వతకీర్తియె నీకుఁ బ్రాప్తమౌ

వ్యర్ధముగా జనెన్ గతము, వైరసు బాధలు వెట్టనెల్లరన్
స్వార్ధము హెచ్చ నేతలకు శాంతివిఘాతము నొందెనిప్పుడున్
స్పర్ధలఁ బాప రమ్ము ఘన భాగ్యద! శ్రీశుభకృత్‌వరా! ధరన్
సార్ధకనామధేయుడను శాశ్వతకీర్తియె నీకుఁ బ్రాప్తమౌ.

నేర్పవయ్య నాకు సర్ప భూష! ౯

కాషాయమున్ గట్టి కర్తవ్యము మరచి
వ్యర్ధవాదమ్ములఁ బరగు వాని
ధార్మికేతరజనతనుపరిష్వంగంబు
నకునై పరుగిడు సన్న్యాసి నొకని
దైవకైంకర్యముల్ దండిగానగుచోట
పాలకాధముఁగూర్చి పాడువాని
బాతృ,సమైక్యభావనలు భక్తతతికి
బోధించి వర్జించు పూజ్య గురుని

గాంచినతరుణంబుఁ గలికాలమిద్దని
చూచి చూడనటుల సైచ వలెనొ
గళము విప్పవలెనొ, కలముఁబట్టవలెనో
నేర్పవయ్య నాకు సర్ప భూష!

తప్పటడుగులు

నాల్గవ తరగతిలోనో అనుకుంటా రేఖాగణితం నేర్పటం మొదలు పెట్టేవారు. ఐదవ తరగతి లెక్కలకి జ్యామెట్రీ బాక్స్ ( జామెంట్రీ బాక్స్ అనేవాళ్ళం) కావాలి. ఎవరికైనా కొత్త జామెంట్రీ బాక్స్ కొనిపెడితే ఎంత ఆందపడేవాళ్ళంటే . ఈ రోజుల్లో కుర్రకారు కి వాళ్ళ అమ్మానాన్నల్లు కొత్త బజాజ్ పల్సర్ కొనిపెట్టినా అంత ఆనందం పొందరు. ఇక ఆ కొనే జామెంట్రీ బాక్స్ కామిలిన్ ఐతే – ఆ బాక్స్ సొంతదారు ఆనందం మాటల్లో వర్ణించలేం..
అందులో ఓ ఉపకరిణి ఉంటుంది – కోణములు కొలిచి – త్రిభూజాలో మరొకటో గీయటానికి. దానికి – మా పిల్లల మధ్య లో పేరు – “D-కోణం” .
ఒకటి రెండు రోజులు బడి మానేసి – తిరిగి వెళ్ళిన తరువాత – పక్కవాడు చెప్పాడు – ఒరేయ్ – దాని పేరు “D-కోణం” కాదురా.. కోణమాలిని మొన్ననే మాష్టారు చెప్పారు అని.
మర్నాడు “అవుటు బెల్లు” తరువాత, లెక్కల తరగతి మొదలవ బోతుంటే నేను ఇంటికి పరిగెత్తటం మొదలు పెట్టాను.. క్లాసు దాటీ దాటంగానే ఎదురైన లెక్కల మాష్టారు ఏంట్రా ఎక్కడికి పోతున్నావ్ అన్నారు.
కోణమాలిని ఇంటి దగ్గర మర్చిపోయాను తెచ్చుకుంటానండీ అన్నాను భయభయంగా.

ఆయన గట్టిగా నవ్వి – కోణమాలిని హేమమాలిని కాదురా … కోణమానిని – ఏదీ మళ్ళా అను.. అన్నారు.

***********************************************

ఆ రోజుల్లో చాలా బాగా ప్రసిద్ధి కెక్కిన పాట ఒకటి ఉండేది
నీతి నిప్పులు ఆరు, నీ కోపం ఎప్పుడు తీరు అని.

ఇక్కడ ఆరు అంటే క్రియావాచకమని తెలియదు. సంఖ్యా వాచకమనే అనుకొనే వాడిని.. ఏనుగు కి నాలుగు కాళ్ళు, కుమారస్వామికి ఆరుముఖాలు లాగా, నీతి ఆరు నిప్పులుంటాయి అనుకొనే వాడిని .

 

——————————————————-
బాదరాయణ లంకెలు ::
తప్పటడుగులు

ఎక్కాలు గుణింతాలు ఎలా

భర్త

మళ్ళి మంచిముహుర్తాలు వచ్చాయిట. కుఱ్ఱ పిల్లగాళ్ళు పెళ్ళి చేసుకొనటానికి సిద్ధపదుతున్నారుట. అలాంటి వాళ్ళలో ఏఒక్క పిల్లవాడికన్నా ఉపయోగపడకపోతుందా అని

చినచిన్న పనులైన చేయనీయక పని
మనిషిని నిల్పక మగడు నౌనె?
వంట వండింపక బయట హోటళ్ళలోఁ
దినిపింపక పతి దేవు డగునె?
వారమందొకనాడు స్వాభీష్టమున దాను
వలలు రూపెత్తక వల్లభుండె?
మానిని తోడ ప్రేమవిహారయాత్రలు
విరివిగా చేయక విభుడు నౌనె?
పుట్టింటి ముదిత నోమునుబట్టి పిలువగాఁ
చను శీఘ్రమె యనక పెనిమిటౌనె?
ఏడేడు జన్మలు నిల్లాలు గావలె
నీయింతియనక ఆత్మేశుడగునె?
మేనకాదులకన్న మేటిసొగసునీది
నమ్ముమిద్దనకున్న నాధుడగునె?
నెలజీతముదెచ్చి నెలత కాళ్ళకుజేర్చి
దండంబు బెట్టక దయితుడగునె?
ప్రతిపుట్టుపండువన్ వ్రతమూని బంగరు
కానుక కొనకున్న కాంతుడగునె?

ఇన్ని చేయుచుండ నేశుభవేళనో
ఆయుధమున కాక.యవయవమున
“తొలగద్రోయ” బడక యలుకనో నెయ్యపు
కినుక వలనొ, భర్త యనగ తగునె?

ఇన్నాళ్ళకి

ఇన్నాళ్ళకి

గలగలా మాట్లాడావు

నిన్న నా

కలలోకి వచ్చినువ్వు!

***

మెలకువ వచ్చి నీ

గొంతు గుర్తు తెచ్చుకోబోతే

తెలవారు ఝామున

గొంతు విప్పిన కోకిలలు!

నిరీక్షణ – ౨

ఇంతకాలం పెరిగిన
దూరం, అనురాగం చాలని
ఇకనైనా నను దయ తలచేవా?

ఎంతకాలం దూరమైతే
అంతకంత ప్రేమ పెరిగేనని
నాతోనే నిరూపించ దలచావా?

మునుపొకమారు:

నిరీక్షణ