నేర్పవయ్య నాకు సర్ప భూష! ౧౦

ఘస్రమందునకొంత ఘనదేవకోటి పాదార్చనల్ సేయగా హరణ మగును
వాసరమున కొంత ప్రమధగణంబుకు నెమ్మది కలిగించి నిలుపఁ జనును
దినమునందున కొంత దిక్పాలక సమితి దీరుఁగనుచు చక్కదిద్ద తఱుగు
మారేడు పత్రమో మంచినీరో నీకు నిడువారిఁ బ్రోవగా నింత గడచు

ఇన్ని పనుల మధ్య హేలగా నర్తింప
సమయమెట్లు దొఱకు సంధ్య వేళ?
నచ్చు పనికి ఘడియ వెచ్చింపగానెట్లొ
నేర్పవయ్య నాకు నృత్యతృప్త!

శుభముహుర్త మిదియె కదలి రమ్ము!

ఎంత పెద్ద చదువు లేని ఛాత్రతతికి
నొత్తిడి లేకుండ యున్న శోభ
యెంత చిన్న కమత మేని కర్షకులకున్
బంట చేతికినంద పరమ శోభ
యెంత కల్గినదేశ మేని సామాన్య జ
నులకు స్వేచ్ఛ గలుగ నెలమి శోభ
యెంత నృపాలకుడేని లేక పరదాల్
వీధులన్ నీర్భీతి వెడల శోభ

ప్రకృతిని గన బచ్చదనము, పారు నదికి
నీరు, సకలజగతికి నేపారు శాంతి
శోభ యను నిజము నెఱిఁగి శుభముహుర్త
మిదియె శ్రీశోభకృత్ వరా! కదలి రమ్ము!

మడులకు శోభగూర్పవలె మాన్యత నొందగ కర్షకాళియున్
బడులకు శోభగూర్పవలె పల్లెల పిల్లలు విద్యనేర్వగాన్
గుడులకు శోభగూర్పవలె క్షోణిని ధర్మము బెంపునొంద నా
కలలకు శోభగూర్పవలె గాంచ సమున్నత భారతావనిన్!

నేర్పవయ్య నాకు సర్ప భూష! ౫

హొయలగంగానదీ హోరు నిత్యము నీకు
దూరదర్శనమిడు హోరు నాకు

వామభాగమునంటి పార్వతీసతి నీకు
మాటిమాటికిఁ బిల్చు బోటి నాకు

పాదాశ్రితామరపరివారములు నీకు
క్షణము వీడని యధికారి నాకు

మెడలోన బుసలిడు తొడవరయఁగ నీకు
కొండెముల్ వినుటకు దండ నాకు

వేయి కలుగ నైన విఘ్నముల్ చెదరక
మొక్కవోని దీక్ష చక్క వెట్టు
టెటులొ విధిశతంబు నింటిచెంతనిలచి
నేర్పవయ్య నాకు నిశ్చలుండ!

తప్పటడుగులు

నాల్గవ తరగతిలోనో అనుకుంటా రేఖాగణితం నేర్పటం మొదలు పెట్టేవారు. ఐదవ తరగతి లెక్కలకి జ్యామెట్రీ బాక్స్ ( జామెంట్రీ బాక్స్ అనేవాళ్ళం) కావాలి. ఎవరికైనా కొత్త జామెంట్రీ బాక్స్ కొనిపెడితే ఎంత ఆందపడేవాళ్ళంటే . ఈ రోజుల్లో కుర్రకారు కి వాళ్ళ అమ్మానాన్నల్లు కొత్త బజాజ్ పల్సర్ కొనిపెట్టినా అంత ఆనందం పొందరు. ఇక ఆ కొనే జామెంట్రీ బాక్స్ కామిలిన్ ఐతే – ఆ బాక్స్ సొంతదారు ఆనందం మాటల్లో వర్ణించలేం..
అందులో ఓ ఉపకరిణి ఉంటుంది – కోణములు కొలిచి – త్రిభూజాలో మరొకటో గీయటానికి. దానికి – మా పిల్లల మధ్య లో పేరు – “D-కోణం” .
ఒకటి రెండు రోజులు బడి మానేసి – తిరిగి వెళ్ళిన తరువాత – పక్కవాడు చెప్పాడు – ఒరేయ్ – దాని పేరు “D-కోణం” కాదురా.. కోణమాలిని మొన్ననే మాష్టారు చెప్పారు అని.
మర్నాడు “అవుటు బెల్లు” తరువాత, లెక్కల తరగతి మొదలవ బోతుంటే నేను ఇంటికి పరిగెత్తటం మొదలు పెట్టాను.. క్లాసు దాటీ దాటంగానే ఎదురైన లెక్కల మాష్టారు ఏంట్రా ఎక్కడికి పోతున్నావ్ అన్నారు.
కోణమాలిని ఇంటి దగ్గర మర్చిపోయాను తెచ్చుకుంటానండీ అన్నాను భయభయంగా.

ఆయన గట్టిగా నవ్వి – కోణమాలిని హేమమాలిని కాదురా … కోణమానిని – ఏదీ మళ్ళా అను.. అన్నారు.

***********************************************

ఆ రోజుల్లో చాలా బాగా ప్రసిద్ధి కెక్కిన పాట ఒకటి ఉండేది
నీతి నిప్పులు ఆరు, నీ కోపం ఎప్పుడు తీరు అని.

ఇక్కడ ఆరు అంటే క్రియావాచకమని తెలియదు. సంఖ్యా వాచకమనే అనుకొనే వాడిని.. ఏనుగు కి నాలుగు కాళ్ళు, కుమారస్వామికి ఆరుముఖాలు లాగా, నీతి ఆరు నిప్పులుంటాయి అనుకొనే వాడిని .

 

——————————————————-
బాదరాయణ లంకెలు ::
తప్పటడుగులు

ఎక్కాలు గుణింతాలు ఎలా

భర్త

మళ్ళి మంచిముహుర్తాలు వచ్చాయిట. కుఱ్ఱ పిల్లగాళ్ళు పెళ్ళి చేసుకొనటానికి సిద్ధపదుతున్నారుట. అలాంటి వాళ్ళలో ఏఒక్క పిల్లవాడికన్నా ఉపయోగపడకపోతుందా అని

చినచిన్న పనులైన చేయనీయక పని
మనిషిని నిల్పక మగడు నౌనె?
వంట మాన్పించియే బయట హోటళ్ళలోఁ
దినిపింపక పతి దేవు డగునె?
వారమందొకనాడు స్వాభీష్టమున దాను
వలలు రూపెత్తక వల్లభుండె?
మానిని తోడ ప్రేమవిహారయాత్రలు
విరివిగా చేయక విభుడు నౌనె?
పుట్టింటి ముదిత నోమునుబట్టి పిలువగాఁ
చను శీఘ్రమె యనక పెనిమిటౌనె?
ఏడేడు జన్మలు నిల్లాలుగా వలె
నీయింతి యనక యాత్మేశుడగునె?
మేనకాదులకన్న మేటిసొగసునీది
నమ్ముమిద్దనకున్న నాధుడగునె?
నెలజీతముదెచ్చి నెలత కాళ్ళకుజేర్చి
దండంబు బెట్టక దయితుడగునె?
ప్రతిపుట్టుపండువన్ వ్రతమూని బంగరు
కానుక కొనకున్న కాంతుడగునె?

ఇన్ని చేయుచుండ నేశుభవేళనో
ఆయుధమున కాక.యవయవమున
“తొలగద్రోయ” బడక యలుకనో నెయ్యపు
కినుక వలనొ, భర్త యనగ తగునె?

ఇన్నాళ్ళకి

ఇన్నాళ్ళకి

గలగలా మాట్లాడావు

నిన్న నా

కలలోకి వచ్చినువ్వు!

***

మెలకువ వచ్చి నీ

గొంతు గుర్తు తెచ్చుకోబోతే

తెలవారు ఝామున

గొంతు విప్పిన కోకిలలు!